Mijn ideale omgeving is de Bergen. Bergmensen zien het grote geheel en hebben uitgebreide gezichtspunten, maar zijn extra gevoelig voor hun omgeving. Ze moeten zich kunnen terugtrekken om op adem te komen en hun eigen aura te koesteren. Het liefst naar het hoogste punt in de omgeving.
Onbewust heb ik dit jaar 2 keer voor een reis naar ‘mijn ideale omgeving’ gekozen: de Bergen. Een yogareis naar de Vogezen en een motor - en wandelvakantie naar het Zwarte Woud. Toch waren mijn ervaringen verschillend van elkaar.
Tijdens de yogareis was ik weliswaar in de Bergen, maar was ik een week lang verbonden met een groep, terwijl ik als Bergmens veel alleentijd nodig heb. Er was wel af en toe de mogelijkheid om me terug te trekken, maar het zijn in hetzelfde gebouw, op dezelfde plek, maakte dat ik onvoldoende mijn energie kon ‘zuiveren’ van die van anderen.
Het resultaat was dat ik overspoeld raakte en steeds vermoeider werd. Terwijl ik naar het yogaretreat ging om op te laden, had ik een week alleentijd nodig om ervan bij te komen.
Mijn vakantie in het Zwarte Woud, gaf mij juist wel het gevoel dat ik helemaal in mijn element was in de Bergen. Al wandelend de hoogte in (wat de eerste meters heel zwaar was) verminderde mijn weerstand, kreeg ik steeds meer zuurstof en energie, de bomen en planten om mij heen verfristen mijn geest en het uitzicht over het dal gaf me weer ruimte om op adem te komen.
Voor mij weer een extra stukje bewustwording in mijn human design experiment: voor mij is het aspect van solotijd (meer dan een uurtje) en ronddwalen in de natuur vooral heel belangrijk.
Ken jij jouw ideale omgeving al?
